Aan tafel met een madam en de burgemeester.
Ondertussen heb ik de caponata al op een klein vuurtje gezet. Caponata kun je warm, lauw of koud eten. Een ideaal gerecht wanneer je niet zo goed weet wanneer je gaat eten, of wanneer je een beetje ‘te lang’ zit te praten zoals nu het geval is.
Wanneer we bezig zijn met ons voorgerecht schuift de echtgenoot van Cathérine mee aan tafel. Dit zat niet in de planning ‘Koen eet niet mee hij zal niet thuis zijn’ maar geen probleem, er is genoeg. Koen zet zich graag bij aan tafel om eens te proeven. Maar Cathérine wil dat hij eerst proeft van de tomaatjes van Marja die een echte ontdekking zijn voor haar. ‘Dit zijn tomaten uit Boechout, echt lekker! Ze zijn uit Vremde, ik wist niet dat daar een tomaten kwekerij is…’ ‘Jawel’ zegt Koen ‘Bij Marja van Den Boschkant’. Koen is blijkbaar de burgemeester van Boechout en hij kent zijn gemeente goed. Plots heb ik even het gevoel dat ik in een stripverhaal ben beland: ‘Aan tafel met een madam en de burgemeester’. Ik laat Koen en Cathérine even onder elkaar praten en kijk toe hoe ze ondetussen genieten van mijn kookkunsten.
Na ons voorgerecht werk ik met plezier de caponata af. Wat verse dragon en peterselie versnipperen en onder de caponata roeren, dan nog afwerken met topjes basilicum, geroosterde amandelen en geroosterde pijnboompitten. Afkruiden is geen probleem met mij, dat zit al in mijn vingers, maar pikant is een kwestie van voor of tegen dus heb ik de caponata niet te pikant gemaakt. Maar Cathérine houdt wel van wat pikant en gelukkig heb ik nog een zelfgemaakt sausje van gefermenteerde pepertjes bij. Enkele druppeltjes van dit pikante sapje doen dit gerechtje helemaal opleven, tenminste als je van wat pikant houdt. Samen met wat goed gekruid naan brood smaakt de caponata heerlijk, al zeg ik het zelf. Cathérine vertrekt morgen op vakantie naar Italië en ze vindt dit een heerlijk voorsmaakje van haar vakantie, mooi compliment vind ik.
Na het eten praten we wat na over alles wat lekker is. Ik hoor dat Cathérine ook een zwak heeft voor alles wat streek heeft. Ze weet waar ze de beste, verse vis kan kopen, bij welke bakker je best je brood koopt en welke groenteboer haar voorkeur geniet. Door het jaar heeft ze er niet bijzonder veel tijd voor, maar op vakantie geniet ze van rond slenteren op de plaatselijke marktjes en proeven van al het lekkers wat de streek te bieden heeft.
Ondertussen ruim ik de keuken op en merk ik dat ik toch wel heel grote porties had gerekend en dus is er nog wel wat caponata over. ‘Wil je deze graag nog?’ vraag ik aan Cathérine, ‘je kunt het in de diepvries steken.’ ‘Graag, dan heb ik toch nog een beetje Italië in huis als we terug thuiskomen!’ Een pluim voor mij vind ik.
Tot slot heb ik nog een heerlijk dessert bij. Neen, hiervoor ben ik niet op zoek gegaan naar een streekproduct uit Boechout of Antwerpen, voor het dessert ben ik chauvinistisch geweest… Ik heb het beste meegebracht uit de druivenstreek, het goud uit Overijse, een heerlijke tros tafeldruiven. Met dit overheerlijk streekproduct laat ik Cathérine achter. Het was een fijne, aangename, lekkere middag. Ik heb genoten en als ik een beetje mensenkennis heb, heb ik gezien dat Cathérine er ook van genoten heeft!