Nieuwe tafelgast! Lennart Segers
‘Lennart Segers’ Zal ik je ook aan hem doorgeven vroeg Sarah? Sarah en ik zijn in een niet eens zo ver verleden druivenambassadeurs geweest en daar hebben we elkaar én Lennart leren kennen. Lennart is journalist bij Radio 2 Vlaams-Brabant en praat ook altijd de druivenfeesten én andere evenementen in Overijse en omgeving aan elkaar. ‘Diner met Streek’ verdient volgens Sarah genoeg aandacht dat ze me onmiddellijk naar 2 mensen wou doorsturen. Nu ik al enkele mensen heb ingelicht over mijn project ben ik nog meer overtuigd dat dit kan werken, hier kan ik ergens mee geraken, hier geloof ik in. Met zo’n mooie producten, mensen die geïnteresseerd zijn en mijn basis als kok, fotograaf én stylist ben ik er van overtuigd dat ik nog mooie dingen ga beleven!
Lennart dus. Dat was iets gemakkelijker om naar te bellen dan Annemie Struyf. Ik weet nog niet hoe hij zijn koffie drinkt maar ik weet toch een beetje wie hij is, waar hij voor staat én ik ben geen onbekende voor hem. Het was dan ook een heel vriendschappelijk telefoontje. Het kon wel niet té lang duren want hij was juist op de terugweg van zijn wekelijkse boodschappen en hij had ‘diepvries in den otto liggen’. Op mijn vraag wat hij graag wilde eten kon hij mij niet onmiddellijk antwoorden. ‘Ik ga daar eens goed over nadenken’, zei Lennart, ‘en ook over aan wie ik je ga doorgeven’. Spannend!
En even later viel er een mailtje van Lennart in mijn mailbox…
Steak tartaat! Handgesneden aub! Dat antwoordde Lennart Segers me toen ik vroeg wat ik voor hem moet klaar maken. ‘Rauw vlees’ dacht ik, helemaal niet mijn ding! Maar goed, ik stel me voor veel open en met een goed stuk vlees moet dit wel lukken.
Dan ben ik mijn zoektocht begonnen naar ‘een goed stuk vlees’. Lennart is, net als ik, van Overijse in Vlaams-Brabant maar ik had niet echt weet van ‘koe-boeren’ in de streek. Maar daar had ik me weer in vergist. In Jezus-Eik kun je bij het ‘Koedalhof’ terecht voor een goed stuk vlees. Het zijn op en top Belgische koeien, West-Vlaams Rood Rund, en ze krijgen van boer Baudouin de tijd om te groeien én om te leven. Ze eten alleen maar gras, liefst gewoon op de wei maar in de winter is dat gedroogd gras. Geen soya, geen korrels, geen weet ik wat, gewoon gras. En plaats om te leven, te luieren, te genieten. En dat proef je, zeker weten. Zelf ben ik geen vlees-eter maar ik beoordeel niemand. Maar ik verkies wel het vlees van een dier dat geen stress heeft gehad én alleen maar goed eten. Baudouin laat zijn beesten ook niet te oud worden zodat het vlees mals en sappig blijft, iets wat crutiaal is voor de smaak. Samen met 2 andere boeren slachten ze elk om beurt een (aantal) runderen die ze dan verkopen in de Woudpoort in Jezus-Eik. Een kleine ambachtelijke markt waar je op zaterdagmorgen terecht kunt voor vlees, groenten, een ijsje, sfeer én veel StreeK! Want alles wat er te koop wordt aangeboden zijn regionale producten die de ‘korte keten’ niet hebben verlaten.
Voor ik mijn vlees ging ophalen had ik al goed in boeken bestudeerd welk stukje vlees ik nodig had voor een goeie steak tartaar. Ik wou natuurlijk ook niet als een ‘dummy’ overkomen en ik denk dat dat wel gelukt is… een pluim voor mezelf zeker…
‘Ok’, zei ik tegen Baudouin, kan ik dan een stukje ‘pelé royal kopen aub, liefst van het muisstuk want dat is lekker zacht en goed met het mes te bewerken’. Ik denk dat ze onder de indruk waren. Dat ik even later een beetje door de mand viel door eerlijk op te biechten dat ik geen vlees-eter ben deed daar niet veel afbraak aan. ‘Ik eigenlijk ook niet’, zei Baudouin. ‘Eén, twee misschien drie keer per week eet ik vlees maar dat is dan ook genoeg. Het is niet omdat ik zelf runderen kweek dat ik niks anders moet eten. Het is belangrijk dat we zeer divers eten, maar wel goed én liefst nog lokaal maar dat moet zeker niet altijd vlees zijn.’ Ik moet zeggen dat ik toch een beetje verbaasd was over deze woorden maar wel positief verrast. Als je zelf ook een stukje ‘Koedalhof’ wil proeven kun je altijd een afspraak maken met Baudouin via de website www.koedalhof.be of op zaterdagochtend in de Woudpoort in Jezus-Eik.
Nu nog op zoek naar lekkere patatjes voor de verse frietjes en iets lekker om te drinken.
Het begint al weer te kriebelen om achter het fornuis te kruipen en te beginnen koken…